Wandelweekend 2019 - Kastellaun - Hunsrück / Duitsland

Donderdag 30/05
Voor ons wandelweekend in 2019 viel onze keuze op Kastellaun, een klein stadje in de Hunsrück (Duitsland), midden in een groot en gevarieerd wandelgebied.
Om 6 uur en stipt als altijd, vertrok de bus dan ook richting Kastellaun. In het "na-Roger-tijdperk" (er worden nog altijd herinneringen aan Roger en Claudia opgehaald) was dit jaar Paul onze chauffeur. De reis verliep vlot en zoals gepland en vooral gehoopt kwamen we flink voor 11 uur op onze bestemming toe ondanks een reeks omleidingen. Kamers verdeeld, bagage naar de kamer en klaar om de beentjes even te strekken na deze vrij lange busreis. Dus even naar het stadscentrum, gedomineerd door kerk en burcht. Daarna werd de inwendige mens versterkt en gingen we op weg voor een eerste "Traumschleife" het Burgstadtpfad in Kastellaun zelf. Een vrij makkelijke wandeling van +/- 10 km, welke we in groep gingen maken. Vandaar toch wat gezucht: voor sommigen ging het nog wat te snel en men had een beetje rust nodig, voor anderen ging het dan weer te traag. Aan het begin van het Kyrillpfad, een weg aangelegd tussen wat de storm Kyrill hier in 2007 had aangericht en met heel wat "trap"-werk, splitste de groep. Een deel ging al richting centrum en op zoek naar terras of biergarten terwijl de anderen het Kyrillpfad afliepen en dan ook richting centrum liepen. De biergarten zat vol en men was er nog wachtende, dus besloten we maar het laatste stukje naar het hotel er bij te nemen en ons daar op het terras te laten vallen en een flinke Weissen (...) te bestellen als beloning!



Vrijdag 31/05
Na een stevig ontbijt reden we naar Mastershausen voor een van de topwandelingen in de omgeving: de "Masdascher Burgherrenweg", bekroond tot Duitsland mooiste wandelweg 2018. We lieten ons afzetten aan de ruine van Baldouinsecck en liepen het eerste deel in omgekeerde richting. Wel hadden we ons opgesplitst in 2 groepen. Maar beide groepen haalden het Mastershausener Hof ofte Zum Tony. Hier konden we kiezen uit 3 italiaanse gerechten. Voor enkelen, waarvan vermoed werd dat de wandeling naar de hangbrug toch te zwaar zou zijn, werd een namiddag in Kastellaun voorzien. De anderen konden gesterkt daarna op pad naar de hangbrug. Freddy koos voor de ietwat moeilijkere weg en volgde de "Masdascher Burgherrenweg". Rita volgde ene ietwat makkelijkere versie. Maar allen moesten hierbij wel een kleine 300 m hoogteverschil overwinnen. De terugweg was door werken een beetje omgelegd maar goed bewegwijzerd en we geraakten ongeveer ter gelijkertijd bij den Tony aan onze welverdiende dorstlesser. Het grote terras aan het einde van de wandeling was meer dan welkom om wat uit te blazen bij een stevige pint.



Zaterdag 1/06
Vandaag stond een ietwat rustigere dag op het programma. Een kleine busreis van zo'n 50 km bracht ons tot in Herrstein, een klein pittoresk middeleeuws stadje. We kuierden een beetje kris kris door het kleine stadje tot aan het begin van onze volgende Traumschleife: het "Mittelalterpfad". Er kon gekozen worden tussen tussen 9 km (de volledige wandeling) of een ingekorte versie van zowat 5 km. Na deze in- en ontspannende wandeling werd er gerust en geluncht in Café Zehntscheune uit 1525, gebouwd om de belastingen (in natura) van de boeren te stockeren. We werden er goed verzorgd. Daarna reden we naar het 10 km verder gelegen Idar-Oberstein, de sieraden- en edelstenenstad. Met ook een zeer speciaal kerkje, de Felsenkirche, waar we jammer genoeg door werken niet bij geraakt zijn. Ook hier een korte wandeling gemaakt. In ieder geval korter dan voorzien en ook in de touwen gehangen(!), maar een aantal mooie uitzichten op het stadje, het kerkje en het kasteel hebben we wel gekregen. Dan was het hoog tijd om toe te geven aan een aantal verleidingen. We laten er maar een paar zien om te thuisblijvers niet al te veel ..... En dan werd het stilaan tijd om terug naar huis , of beter gezegd naar het hotel terug te keren.



Zondag 2/06
Na een laatste flink ontbijt en koffie in overvloed (het was de voorbije dagen soms wel anders) was het al afscheid nemen van het hotel en Kastellaun. En ook vandaag zouden we er nog een gezellige dag van maken. Hoe zwaar het nog mocht, kon iedereen voor zichzelf uitmaken. In de voormiddag kiezen tussen 4 gezapige kilometers met Rita of er met Freddy eerst nog zo'n 4 ongekende en dus +/- riskante kilometers aanbreien. Maar het is gelukt en ook wij waren tegen de middag op de plaats waar het te doen was. In de Baunhöllermühle had men voor ons het terras gereserveerd. Schitterend bij dit heerlijke zomerweertje. Een slaatje, schnitzel en dessertje moesten ons terug de nodige kracht bezorgen om ofwel naar Gondershausen te stappen ofwel door de Ehrbachklamm (ook al deel van een Traumschleife) te wandelen (ik vind het juiste woord niet). Net voor het einde was er nog een steile klim naar de machtige Ehrenburg. Toegegeven: dat was er toch te veel aan, zeker bij dit warme weer. Maar daarna konden we ons wel laten uitbollen tot aan ons einddoel: de Mühle Vogelsang. Even uitblazen en de dorst lessen was meer dan welkom. En om de reis af te sluiten en ook het laatste stukje te overleven nog een stukje taart met koffie.
Dan de bus op naar Steenokkerzeel waar we rond 22 uur toekwamen. En daar stond ook dat welbekende varkentje met een lange staart ....



Het weekend was vast en zeker weer een voltreffer. De kamers in het hotel waren best OK. Alleen de service was niet zoals we het gewoon waren. Mevrouw had namelijk flink haar hand overspeeld, de euro's hadden teveel voor haar ogen gedanst toen ze er nog een tweede groep kon bijnemen. Ze kreeg het jammer genoeg niet meer georganiseerd en liep er uitermate gestresseerd bij. Ik denk dat de meeste zaken die niet liepen zoals het hoorde hieraan te wijten waren.
Maar anderzijds ... de weergoden hebben wel flink meegeholpen aan het succes. Een week voor vertrek, gaf men nog 4 dagen regen en we kregen van droog naar echt zomer. De laatste dag zelfs erg blij dat we ons in bos en Klamm konden verschuilen.
Ook dank aan de fotografen Gilbert en Ivo. Genieten maar van de foto's!